نمونه اعتراض به رای اداره کار در دیوان عدالت اداری

همان طور که به آن اشاره شد، برای رسیدگی به دعاوی ناشی از اختلاف بین کارگر و کارفرما، که ناشی از عدم رعایت قوانین، کم کاری و یا هر چیز دیگری باشد، طرفین باید به هیئت تشخیص و حل اختلاف مراجعه نمایند. رسیدگی در این محاکم در دو مرحله بدوی و تجدید نظر صورت می گیرد که مرحله بدوی در هیئت تشخیص انجام شده و مرحله تجدید نظر آن در هیئت حل اختلاف رسیدگی خواهد شد. حال می خواهیم در این بخش به اعضای هیئت تشخیص اشاره کنیم. هیئت تشخیص شامل یک نفر نماینده وزارت کار، تعاون و رفاه اجتماعی، یک نفر نماینده کارگران به انتخاب کانون هماهنگی شورا های اسلامی کار و استان و همچنین یک نفر نماینده مدیران صنایع به انتخاب کانون انجمن های صنفی کارفرمایان استان خواهد بود. کلیه اعضا و ریاست نماینده واحد کار و امور اجتماعی در جلسه هیئت تشخیص حضور خواهند داشت.

اعضای هیئت حل اختلاف چه کسانی هستند؟

در هیئت تشخیص تمامی اظهارات طرفین دعوی و همچنین نمایندگان حاضر ثبت و صورت جلسه شده و توسط آن ها امضا می گردد. سپس بنا به دفاعیاتی که دو طرف دعوی از خود ارائه می دهند و همچنین بررسی مدارک موجود، با اکثریت آراء، تصمیم نهایی اتخاذ می گردد. در صورتی که هر کدام از طرفین به تصمیمی که هیئت تشخیص اتخاذ نموده اعتراض داشته باشند، می توانند در مدت ۱۵ روز از تاریخ ابلاغ رای، اعتراض خود را به هیئت حل اختلاف تقدیم نمایند. اعضای هیئت حل اختلاف به شرح زیر خواهند بود:

• سه نفر از نمایندگان کارفرمایان به انتخاب مدیران واحد های منطقه
• سه نفر از نمایندگان کارگران به انتخاب کانون هماهنگی شورای اسلامی کار استان یا مجمع نمایندگان کارگران واحد های منطقه و یا کانون انجمن های صنفی کارگران
• سه نفر نماینده دولت که عبارتند از : مدیر کل کار و امور اجتماعی، فرماندار، رئیس دادگستری محل و یا نمایندگانی از آن ها

پس از اعتراض به رای بدوی که در اداره کار صادر شد، پرونده در هیئت حل اختلاف کارگر و کارفرما بررسی شده و رای تجدید نظر صادر می گردد. رای صادره از هیئت حل اختلاف، قابل اجرا خواهد بود و در صورتی که افراد در دیوان عدالت اداری به این رای اعتراض کنند، باز هم مانعی برای اجرای این رای وجود نخواهد داشت. در این شرایط اگر در خلال رسیدگی به اعتراض شاکی در دیوان عدالت اداری و اجرای رای از طرف هیئت حل اختلاف، امکان ایجاد خسارت هایی برای فرد اعتراض کننده وجود داشته باشد، افراد می توانند با تقاضای دستور موقت توقف، مانع از اجرای رای مورد نظر شوند. به عبارتی با ارائه دادخواست از طرف فرد شاکی به دیوان عدالت اداری، قاضی دیوان، خارج از ماهیت پرونده، در اسرع وقت و کم ترین زمان ممکن دستور موقت توقف را صادر کرده و موجب جلوگیری از اجرای رای هیئت حل اختلاف خواهد شد.

همان طور که قبلا به آن اشاره شد، دعاوی مربوط به کارگر و کارفرما ابتدا در هیئت تشخیص بررسی می شود. در صورت اعتراض به رای صادر شده، پرونده به هیئت حل اختلاف ارجاع داده شده و مجددا بررسی می گردد. پس از صدور رای مربوطه، در صورتی که طرفین دعوی همچنان به رای صادره اعتراض داشته باشند، این بار پرونده به دیوان عدالت اداری فرستاده می شود. برای اعتراض به رای صادره از سوی اداره کار در دیوان عدالت اداری، افراد بایستی فرم مخصوص اعتراض را به صورت رسمی تنظیم کرده و به دیوان ارائه نمایند.

افراد برای تنظیم این فرم می توانند نمونه اعتراض به رای اداره کار در دیوان عدالت اداری را در اینترنت مشاهده کرده و دادخواست خود را طبق آن تنظیم نمایند. افراد در شهرستان ها نیازی به مراجعه حضوری به تهران برای تحویل فرم ندارند و می توانند در مراکز استان های محل اقامت خود، این فرم را تحویل نمایندگی های دیوان عدالت اداری بدهند. متقاضیان برای تنظیم فرم اعتراض به رای اداره کار باید نهایت دقت را به کار گیرند که توصیه می شود این افراد از وکیل دیوان عدالت اداری در این زمینه کمک بگیرند.

مهلت اعتراض به رای اداره کار در دیوان عدالت اداری، از تاریخی که برای ابلاغ هیئت حل اختلاف کارگر و کارفرما، ثبت شده است، به مدت ۹۰ روز خواهد بود. در این مدت هر یک از طرفین دعوی مهلت دارند تا در صورت داشتن اعتراض، آن را در قالب یک دادخواست رسمی به دیوان عدالت اداری ارائه دهند. این مدت زمان برای افراد مقیم خارج از کشور حدود ۱۸۰ روز خواهد بود. در صورتی که مهلت تعیین شده برای هر یک از افراد داخل و یا خارج از ایران به منظور اعتراض به رای اداره کار، با روز تعطیلی به پایان برسد، آخرین مهلت اعتراض به فردای روز تعطیل انتقال خواهد یافت.

دیوان عدالت اداری پرونده اختلاف کارگر و کارفرما را بررسی می کند و پس از انجام تحقیقات لازم و ارزیابی های مورد نیاز، رای نهایی خود را صادر می نماید. توجه داشته باشید که رای صادره از سوی دیوان عدالت اداری، از جانب شعب بدوی بوده و امکان اعتراض مجدد به آن وجود خواهد داشت. طرفین پرونده تا ظرف ۲۰ روز از زمان ابلاغ رای فرصت دارند، اعتراض خود را به صورت رسمی در دیوان عدالت اداری ثبت کنند تا پرونده به شعب تجدید نظر ارسال شود. مدت زمان در نظر گرفته شده برای شهروندان مقیم خارج از کشور از ۲۰ روز به ۶۰ روز افزایش خواهد یافت.

اعتراض به رای اداره کار و نقض رای صادره و همچنین تقاضای توقف اجرای آن با ارائه دلایل محکمه پسند، می تواند در اعتراض به رای صادره از هیئت حل اختلاف در دیوان عدالت اداری مطرح گردد. در ادامه به یک نمونه اعتراض به رای اداره کار در دیوان عدالت اداری خواهیم پرداخت.

موضوع نمونه اعتراض به رای اداره کار در دیوان عدالت اداری، به این صورت است که آقای الف در یک کارگاه مشغول به کار بوده و دارای هفت سال سابقه در این کارگاه می باشد. کارفرمای این آقا به دلیل اعسار در پرداخت حقوق کارگران، آقای الف را از کارگاه اخراج می کند. از این رو آقای الف به هیئت تشخیص اداره کار مراجعه نموده و تفاوت دستمزد، پاداش، حق سنوات، اضافه کاری و حق بیمه خود را از کارفرمای خود طلب می کند. هیئت تشخیص اداره کار نیز با بررسی مدارک و دادخواست آقای الف، کارفرما را محکوم به پرداخت حق سنوات، عیدی، حقوق عقب افتاده و حق بیمه می نماید.

کارفرما نیز با ارائه مدارکی که ثابت می کند، حقوق معوقه، عیدی و سنوات کارگر در موعد مقرر پرداخت شده از هیئت حل اختلاف، خواستار تجدید نظر در رای صادر شده می شود. هیئت حل اختلاف اداره کار پس از بررسی دادخواست کارفرما و مدارک ارائه شده، حکم هیئت تشخیص اداره کار را تائید نموده و رای به عدم ورود شکایت تجدید نظر خواه صادر کرده و کارفرما را ملزم به پرداخت حقوق معوقه، عیدی و پاداش در موارد مذکور می نماید. در این جا کارفرما باید برای اعتراض به رای صادره از هیئت حل اختلاف اداره کار، دادخواستی را تنظیم کرده و به دیوان عدالت اداری ارائه دهد. در ادامه متن یک نمونه اعتراض به رای اداره کار در دیوان عدالت اداری، آورده شده است که شما عزیزان می توانید از آن برای ارائه دادخواست به دیوان عدالت اداری استفاده کنید.

در این جا یک نمونه اعتراض به رای اداره کار در دیوان عدالت اداری آورده شده است. شرح شکایت کارفرما نسبت به اداره کار و امور اجتماعی شهرستان با موضوع نقض و ابطال رای شماره … از اداره کار و امور اجتماعی به شرح زیر خواهد بود:

ریاست محترم دیوان عدالت اداری

با سلام و عرض ادب

احتراما اینجانب نسبت به رای شماره… هیئت حل اختلاف اداره کار و امور اجتماعی شهرستان… اعتراض داشته و خواستار نقض و ابطال رای معترض عنه می باشم.

اینجانب در تاریخ … اقدام به تاسیس کارگاهی به نشانی … و استخدام کارگرانی نموده ام و مدت ده سال است که این کارگاه و کارگران مشغول به کار اند. لکن از تاریخ … به دلیل مشکلات اقتصادی، تصمیم به تعدیل نیرو و اخراج عده ای از کارگران گرفته ام. در همین راستا آقای الف نیز که یکی از کارگرانی بوده که در تعدیل نیرو از کارگاه اخراج شده است، اقدام به طرح دعوی علیه اینجانب بابت الزام به پرداخت حقوق معوقه و پاداش و عیدی نموده است و رای هیئت تشخیص و هیئت حل اختلاف علیه اینجانب صادر شده است.

ولیکن مدارک و رسید های موجود که به این دادخواست ضمیمه می گردد، موید پرداخت حقوق و پاداش در موعد مقرر و عدم استحقاق آقای الف می باشد و هیئت حل اختلاف اداره کار نیز علی رغم ابراز این دلایل و مدارک، حکم به بی حقی اینجانب صادر نموده است.

بنابراین رای فوق الذکر به جهت عدم توجه هیئت تشخیص به دلایل ابرازی مخدوش بوده و از این جهت، از مقام محترم ریاست دیوان عدالت اداری، خواستار رسیدگی مجدد به مدارک ابرازی و نقض رای هیئت تشخیص اداره کار و امور اجتماعی می باشم.

در تمامی سازمان های دولتی و اداری، کمیسیون های مختلفی برای رسیدگی به امور مردم و دعاوی آن ها وجود دارد. اداره کار نیز از این قاعده مستثنی نبوده و از کمیسیون های مختلفی جهت رسیدگی به دعاوی کارگر و کارفرما تشکیل شده است. مانند سایر ارگان های دولتی، در اداره کار نیز پس از صدور رای بدوی، طرفین دعوا می توانند به رای صادره اعتراض نمایند و پرونده برای صدور رای تجدید نظر به هیئت حل اختلاف ارسال شود. پس از صدور رای در هیئت حل اختلاف و وجود اعتراض می توان در دیوان عدالت اداری به رای مورد نظر اعتراض نمود.